STORM!

Nergens, nee nergens om ons heen lijkt er een plek gespaard te blijven van onbesproken geologische gebeurtenissen die de veelbesproken aardse onrust bevestigen: Het STORMT! Van extreem zure regen tot teveel o’zonneschijn, van genetisch gedupliceerde lente bloemetjes in de warmste herfst ooit tot de uiterst politiek en geschiedkundig gevoelige ‘Africanized honeybee’, nummer 86 in de top honderd van Alien Invasive Species. Het water staat aan onze lippen. De moed zinkt in onze laarzen.
Van verzopen land tot heilig land, overal hetzelfde liedje: Het STORMT! Van het nieuw te bouwen satelieteiland voor de kust van Den Haag in Nederland tot de oprukkende palmboom erectie van een oliegevoelige gladde sjeik in een van de Verenigde Arabische Emiraten; aanhoudend onweer. Maar olie wordt water en water doet leven. Als de zandmannetjes in Dubai klaar zijn komen ze weer terug naar Nederland om hier nieuw land op te spuiten. Zand, moet er nog zand zijn?

Als decennia oude hardnekkige druilregen probeert de Nederlandse politiek vanaf de boulevard zoden aan de dijk te zetten in de vorm van nieuw te koloniseren eilandjes in eigen achtertuin. Een nationale sport ondertussen. Eerst de zuiderzee, Je moet er als eerste bij zijn als de regen verzandt en het eerste schip strandt. Aan land! Als eerste voetzetten op de nieuwe wereld, blanco, maagdelijk schoon. Dan wordt het leuk. Onder het bliksemend zwaard van Damocles beginnen bouwen aan een nieuwe wereld, een nieuw eiland. Met een regenboog aan cultuur en dichterlijke vrijheid, wordt het opgespoten land voorbereid voor verre horizonten. En dan zit je daar op dat eiland... wat nu? Waar te beginnen? Hoe verrover je een positie voor kunst en cultuur aan de kust? Moeten we vooruitblikken naar de toekomst van gisteren of terugkijken naar het verleden van morgen?

Een zee van mogelijkheden komt aanwaaien vanaf het vaste land. Het blijft een lekkere vis die daar wordt voorgehouden, als een grote haring bengelend boven de Hollandse kust, met knapperige uitjes die er als betonnen dobbelstenen afvallen en de fundering leggen voor later. Zo dienen ze ook nog ergens voor. De vetpot kan ook gebruikt worden om het uitzicht vanaf het eiland te verfraaien. Een vernieuwde strategie om de kust der Lage Landen te verjongen. Afkoelwater van een van de grootste haven industrieën ter wereld kan gebruikt worden als broedpoel voor garnalen, zoals de Happy Shrimp Farm heeft bewezen op de maasvlakte. Of een warmwaterpretpark met tropische baden om zelf in te liggen koken tot je gaar bent. Je kan het zo gek niet verzinnen of het is mogelijk. Laat je fantasie de vrije loop en gooi je idee in zee. Een gunstige wind spoelt het wel aan wal zodat toekomstige beleidmakers het kunnen jutten.  Als ze het zien zitten/liggen natuurlijk, tussen al die losse zondkorrels op het strand. Laten we hopen. De ogen openhouden is de boodschap, zelfs als het pijn doet. Plots is het windstil...

Gaat het echt gebeuren?